Het wonder van hot water beach

Het was weer een dag in paradise vandaag!

Ik zit nu op het terras te genieten van het namiddag zonnetje. Mooi moment om het reisverhaal bij te werken. De zon draait hier trouwens niet naar rechts maar naar links! Gekke gewaarwording als je wilt weten of je terras straks meer of minder zon heeft.

De return knop doet het vaak niet dus soms schrijf ik het verhaal gewoon door zonder alinea's. Het is maar even dat je dat weet.

Vanochtend vroeg opgestaan om op tijd bij de hot water beach te zijn. Maar eerst ontbijtje met een gekookt eitje. Wat een luxe dat je dat toch even kan maken. We hadden gehoopt op het terras te kunnen ontbijten maar het was daarvoor te fris en alles was vochtig van de ochtenddauw.

Daarna snel de spullen gepakt voor ons tochtje naar dit bijzonder natuurverschijnsel. Op de planning stond ook nog een wandeltocht van 1 uur naar de Cathedral cove, dus ook wandelschoenen, voldoende water, banaantje en een bakje sla mee voor lunch op de beach.

We hadden een half uurtje een bochtige weg voor de boeg en zo 's ochtends vroeg viel dat nog niet mee als je links moet rijden. Maar we kwamen veilig aan en het was gelukkig nog niet zo druk. Maar belangrijker was dat we een kuil konden graven voordat de zee alles omver slaat met zijn golven. Nou kan je niet overal maar graven dus het was even zoeken en proberen waar het hete water naar boven kwam als je de spade in de grond stak. Maar als je het plekkie dan gevonden had..... Dan brandden je voeten als hel (vond ik). Blijkbaar kan ik er niet zo goed tegen want iedereen zat of stond in die hete zee (64 graden!). En papa lag heerlijk met zijn kont( je) in het hete zand! Na een half uur poedelen kon hiij zowaar makkelijk opstaan en zijn been/ heup goed bewegen. Wat een verademing zeg!! Terwijl ik op een steen zat of wat foto's maakte zat hij nog lekker in zijn hot pool. Inmiddels waren vele toeristen toegestroomd en stonden/ lagen we op een kluitje op het strand. Grappig want niemand had last van elkaar en het verbroederde als de golven je een koude stroom gaf of je kuil liet instorten. Na afloop nog even een cappuccino gescoord om zelf ook even op te kikkeren.

Nu op naar Hahei voor de Cathedral cove. Een mooi gat in de rots in de vorm van een gotische boog. Maar daarvoor moest je eerst een wandeling maken van 1 uur, bergje op en af. We hadden de auto aan het begin van het dorp gezet want we wisten niet waar het precies begon. Dus eerst nog een stuk lopen naar het begin. Was niet vervelend want we liepen door een wijk met allemaal mooie huizen waar mensen hun vakantiewoning hebben of sommigen, permanent wonen. Aparte bouwstijl hier; veel hout en meestal golfplaten daken (niet zo lelijk als het klinkt). 

De tocht zelf was heel mooi, beetje klimmen en soms dalen, maar het was voor Jos goed te doen. Bij het strand aangekomen, zag je inderdaad het gat in de rots! Prachtig! Daar hebben we onze lunch genoten en toen weer de terugtocht aanvaard.  We zijn ook nog even naar de beach van Hahei geweest. Daarna weer huiswaarts gereden en nog even het zonnetje gepakt op het terras van ons huisje.