Wet hike and hot pools

 Gisteren op advies van Tripadvisor heerlijk gegeten bij een Indiaas restaurant. Vanachtend genoten van lekker ontbijtbuffet zodat we goed gevoed aan de Franz Josef Glacier walk konden beginnen. Zoals bij iedere excursie moet je eerst vragen invullen over je gezondheid, verklaren dat je beseft dat er allerlei gevaren aan deze duivelse expeditie kleven (are you sure you wanna do this??) en dat je de organisatie nooit aansprakelijk kan stellen. 

De organisatie checkte goed of iedereen wel voldoende warme en regenbestendige kleding en goed schoeisel had. Je kon ook extra regenkleding lenen, wat iedereen deed want het regende al behoorlijk. Wij met het busje naar het begin van de wandeling naar de gletsjer. Aaron onze gids is gek op rotsen, vulkanen en aardbevingen (had ook studie daar in gevolgd) dus daar wist hij ook interessante dingen over te vertellen. 

Aaron vertelde dat na Milford Sounds dit de natste regio van NZ is. Vandaar al die regenwouden! Het eerste uur van onze tocht hadden we regen, het tweede uur was het zeiknat en het derde uur kwam het met bakken uit de hemel. We boften dus enorm want hierdoor was de tocht spectaculair met grote watervallen, een woest kolkende rivier en op de terugweg een probleempje omdat het vriendelijk gabbelend beekje die we over moesten, flink was aangezwollen tot een rivier. De gids heeft ons veilig door het water geloods maar iedereen moest wel met benen flink in het water. Ik ga vanavond een lekker glas wijn drinken want water heb ik vandaag genoeg gehad.

Aaron vertelde over een plant die overal staat dat die erg giftig is. Een circus had hier olifanten op een terrein gezet waar ze ook van deze planten konden eten. De volgende dag lag die olifant mooi gestrekt dood op het grasveld. Een toerist wilde een paar jaar geleden grappig doen, plukte toch een blad en stak dat in zijn mond waarna hij het wel snel uitspuugde: hij is levenslang verlamd geraakt.

Over bloody tourists gesproken: Aan het einde van de wandeling zie je de gletsjer, maar wel ver weg voor het maken van een mooie foto. Er staan grote waarschuwingsborden dat je niet verder moet gaan. Er hangt ook een krantenbericht van 2 Indiers die zonder gids toch tot vlak bij de gletsjer zijn gekomen. Ze hadden vast prachtige selfies met de gletser gemaakt maar die konden wat moeilijk aan het thuisfront getoond worden omdat een deel van de gletser afbrak en ze bedolven werden onder tonnen ijs.

Het was machtig om te zien hoe die ijsmassa's enorme rotsgiganten hebben verplaatst. Ook hier eist de  opwarming van de aarde zijn tol; ieder jaar wordt de gletser 100 meter korter, dit jaar zelfs 150. 

Na de wet hike zijn we 's middags naar de hot pools gegaan om lekker te relaxen. Daarna waren we zo opgeknapt dat we op eigen houtje nog een tocht door het regenwoud hebben gemaakt van 1,5 uur. Aan het einde van die tocht kwamen we bij een hele lange tunnel in de rotsen. We zijn er echter niet ingegaan omdat er veel water in stond vanwege alle regen