Dunedin

Gisteren van Te Anau naar Dunedin gereden, ook weer zo'n 250 km. Het was gelukkig een gemakkelijk te rijden weg dus de rit schoot lekker op. 

Bij het hotel aangekomen moesten we eerst nog even de stad in voordat we konden inchecken. Het Dunedin Disctinction hotel bevindt zich in een oud postkantoor midden in het centrum en is pas in 2015 opengegaan. Alles ziet er ddus nog lekker nieuw en fris uit.

Dunedin, Keltische naam voor de Schotse stad Edinburgh, vinden wij een hele mooie stad. Je ziet heel veel prachtige oude gebouwen met duidelijk Schotse invloeden. St Patricks Day, een Ierse feestdag op 17 maart, wordt hier vandaag uitbundig gevierd in de vele Ierse pubs. Ik denk dat wij straks ook maar aan het Guiness gaan (moeten alleen nog wat groens aantrekken want dat hoort bij Patricks Day).

Gisterenavond zijn we naar de steilste straat ter wereld gegaan, Baldwin Street. Deze straat heeft maar liefst een hellingsgraad van 19 procent!! Natuurlijk zijn we helemaal tot bovenaan geklommen, ook al hadden we er al een tripje te voet van 1,5 uur opzitten. Na de klim omhoog weten we zeker dat we kuitspieren hebben. Die inspanning werd beloond met een uitzicht over de straat, over de stad en prachtige heuvels erom heen. De weg ernaar toe was ook grappig omdat we langs heel veel studentenhuizen kwamen waar het een enorme klerezooi was, zowel binnen als buiten. Dunedin heeft de oudste universiteit van het land en ruim 20 duizend studenten. Na deze flinke tippel van ruim 3 uur hadden we wel honger gekregen. Op goed geluk stapten we een restaurant binnen waar we heerlijk Bangbang chicken en Aziatische vissoep hadden gegeten. Het was echt super lekker!

Vandaag hadden we heerlijk uitgeslapen in ons te gekke bed! Dus pas om 10 uur gingen wij naar het Otago Settlers Museum. Een prachtig museum wat tot onze verrassing wederom gratis was. We zijn er ruim twee uur geweest om te genieten van de verhalen, filmpjes en foto's van de eerste kolonisten. In die tijd was walvisvaart een hele belangrijke inkomstenbron voor Dunedin en daar hadden ze ook een hoop interssante dingen over in het museum. Daarnaast had het museum ook een nagebouwde hut van de eerste kolonisten. Opvallend was dat deze eerste kolonisten met de Maori's trouwden en zo een gemengde gemeenschap opbouwden. Voorts hadden ze oude kleding, auto's, fietsen en zelfs een oude caravan! 

's Middags zijn we naar het enige kasteel van NZ gegaan; Larnach. Ook dit kasteel oogt heel Schots. In 1967 heeft een familie dit in een onbewaakt ogenblik gekocht, het was toen een bouwval en de tuinen waren overwoekerd, en heeft het tot hun levenstaak gemaakt dit kasteel en haar tuin weer in oude glorie te herstellen. Dit is fantastisch gelukt. Respect! Verder zijn we over het schiereiland bij Dunedin gereden. Een prachtige tocht boven over de heuvels, uitkijkend over de zee en aan de andre kant Dunedin.

In de namiddag zijn we wederom nog de stad ingegaan om te eten maar eerst wilde Jos graag in een Ierse pub de sfeer proeven. Ik was daar niet zo van gecharmeerd maar op een terras wilde ik wel zitten. Dus in de zon, life music en voor mij een drankje genoten wij van Paddy's day! Iedereen was  in het groen gekleed, soms heel uitbundig en gek, soms met alleen een groene hoed. Het leek  een beetje op carnavalsavond. En iedereen aan het bier, voornamelijk Guiness. Nadat het zonnetje verdwenen was op het terras zijn we naar het restaurant van gisteren gegaan en hebben daar wederom lekker gegeten!  We kregen nb een glas wijn gratis omdat we er een voor tweede keer kwamen!

Wist je dat:

- de schoolkinderen hier nog heel vaak uniformen dragen? Lekker Engels!

- meer dan 90 procent van de huizen van hout gemaakt zijn?

- onze kennis van de Maori taal niet veel verder is gekomen dan Kia ora? Letterlijk vertaald goede gezondheid maar wordt ook als welkom- en afscheidgroet gebruikt.