Op naar Puerto Guadal

Vroeg uit de veren om een lange reis te maken naar het zuiden. Ontbijtje gehad in de zaal recht onder onze hotelkamer, dus konden we nog even genieten van het mooie uitzicht in de zon. Onderweg kwamen we een prachtig blauw/ turquoise meer en omdat de reis heel vlot ging kwamen we op het idee om nu de marmelgrotten te bezoeken ipv morgen. We zouden anders weer ruim een uur (dat gaf onze gps aan) dezelfde hobbelweg afmoeten. Aangekomen in het dorpje bleek dat de Marmelgrotten niet daar waren maar nig zo'n 30 min verder rijden.  We konden volgens de dame van het toerisme buro best wel de berg over naar de grotten. Met het Kreta debacel in ons achterhoofd gingen we de berg over, maar het was een mooie weg met prachtige vergezichten over de vallei en het blauwe water. De weg werd wel steeds smaller en steiler, maar we konden gelukkig niet verdwalen want er was maar 1 weg. Het toerisrenburo, een kaal houten hokje met 1 oud Spaanssprekend vrouwtje, maakte ons duidelijk dat een boot 30.000 pesos kostte en dat er max 7 personen mee mochten. Wij zeiden tegen haar ok, 'bestel' die boot maar. Op dat moment waren we nog met ons tweeën en zouden we 45 euro moeten betalen. Gelukkig druppelden er later naar meer toeristen binnen in het mini haventje zodat we de kosten van de boot konden delen. De boottocht was zeer de mooite waard. Het water heeft grotten uitgeslepen in de granieten bergen waar je met het  bootje in kan varen. Het graniet heeft de meest grillige vormen die je kan voorstellen waaronder veel scherpe tanden. Het marmer is blauw en sierlijk met allerlei schubben. De natuur blijft verbuffend! Toen we na 1,5 uur terug kwamen stonden de andre toeristen nog steeds te wachten. Er zou 'zo' een volgende boot voor ze aankomen maar 'zo' is een rekbaar begrip.

Vervolgens de Paijs-Dakar autrally over de grote berg weer terug, hetgeen ook weer 'excelente' verliep. Na uren gereden te hebben kwamen we eindelijk aan bij Parador Austral. Ook deze tocht was, ja het woord saai, ook weer heel mooi met imposante bergen, blauwe rivieren en kronkelige onverharde wegen. Ik, B, moet er nog even bij vermelden dat het best wel spannend was of we deze lodge zouden vinden want de gps gaf in het vorige dorp, zo'n 40 km terug, al aan dat we op de plaats van bestemming waren. Toen we het daar niet konden vinden was het zoeken naar een bordje 'parador Austral' . Zowel gps in de auto als maps.me geven lang niet altijd de mogelijkheid om het adres in te voeren. Je moet dan maar hopen dat je uiteindelijk op de goede plek komt omdat je een bordje een bordje langs de kant van de weg staat waar de naam van het hotel vermeld staat. Gelukkig vonden we het voor het donker!  Ons huisje hier is heel nieuw en mooi en we zitten aan een mooi meer wat omringd is door, je raadt het al, bergen! Bij de receptie vertelde een jong meisje dat we hier niet konden eten dus bestond ons avondeten uit olijven, crackers en koekjes!